Zmęczenie bynajmniej nie materiału

Jestem tak zwyczajnie.
Jestem zmęczona pierwszy raz tak bardzo. Gdzieś mam nogi a gdzieś głowę;-)
To dobre zmęczenie - 100% sensu.
Ulica - najmocniejsze doświadczenie, bez kompromisu, brudne, śmierdzące, zaszczane, rozbebeszone, obskurne, bez pudru, bez taryfy ulgowej.
Niebezpieczne, zapomniane, zostawione, ludzie mówią zakątek Diabła.
Dzieci ulicy -  takie same, choć, bez choć!
Bezsłowie - zamknę to wszystko w głowie, słowa są zbyteczne. Nie trzeba opisów, szczegółów, zdjęć.
Mój intelekt jest bezradny, pierwszy raz w życiu, czyż nie o to chodziło?
Teoria?
-  kiedy obok toczy się życie, kiedy obok przechodzi Bóg.

Wrosłam w to miejsce, tak trochę, tak po swojemu, po cichu bez słów.
Były tańce, karmienie, było mycie rąk, było już tak wiele rzeczy.
Wzruszenie numer jeden, dzisiejszego dnia. Słowa Daniela - przynieście z ulicy nowego chłopca!
Wzruszenie numer dwa, dzisiejszego dnia - przynieśliśmy nowego chłopca.
Święci chodzą w zwykłych jeansach i koszulkach polo - refleksja z ostatnich trzech tygodni.
Dni mijają, proste  jak szyja żyrafy.
W pokoju przybyło; kolorowe obrazki od Klementa, Juniora, Krisa, Westona, gra na specjalne okazje i kilka komarów, te ostatnie nie mile widziane.

Dni wylewają się, zaczyna być lato. Koguty w Zambii pieją już od północy.

A za chwilę pojawią się koty i będą psoty.

Jest noc, już dawno nowy dzień na zegarku. Zmęczenie zamienia się w spanie.
Szczury, wróble i gekony już dawno poszły spać.

Małe dziecko dziś znalazło dom  - i to jest najważniejszy news na świecie.