Myśl

Moje myśli są tak szybkie jak wiatr i jest ich prawie tak dużo jak ziarenek piasku na dłoni.
Moje myśli są o niczym - choć to zupełnie wbrew logice.
Kiedy jednak próbuję je oddzielić, posortować, choć jedną sobie zatrzymać - one chowają się w zakamarkach głowy.
Moje myśli są jak marzenia i zlepki piosenek słyszanych w ciągu dnia.
Moje myśli powodują, że trudniej mi żyć.
Moje myśli czynią mnie nerwowym człowiekiem.
Moje myśli są ciągle ze mną, nadają mi sens na który się nie godzę.
Moje myśli...
Próbowałam już wszystkiego.
Był czas, że moje myśli samoczynnie wyparowały z mojej głowy - było ich akurat tyle ile być powinno. Uznałam, że to błogosławieństwo i interwencja boska.
Był czas, kiedy tak dużo pracowałam, że myślałam tylko w kategorii czasowników.
Był i taki czas gdy w głowie miałam kwiaty, zielone rośliny i bujne zioła.
Wszystko to było. Nawet rozumienie myśli było.
Wszystko to skończyło się.
Tylko się spieszę. Ciągle się spieszę. Poganiam najwolniejszą myśl w mojej głowie aby szybko robiła miejsce kolejnej.
Ja jestem pośpiechem....
Te myśli które, bardziej wymagają zastanowienia, zostawiam na wieczne nigdy - pospieszam ich przejście.
Maszerujcie ... idzie nowe!
Już od dawna nie przystaję...
Nie przystaję między drzewem a domem, zadziwieniem a jeszcze większym zadziwieniem. 
Nie siadam na ławce, nie spoglądam w niebo...
Jestem jak ta żaba w studni ....
Dawno, dawno temu, istniała pewna żaba, która spędziła swoje życie w studni. Za każdym razem gdy patrzyła w górę przez otwór, myślała: "Jak malutkie jest to niebo!"
To prawdziwie dziwne znać wielkie niebo, a wybierać to małe, chude i nijakie.